Koniec lata 69. Po półrocznym pobycie we Włoszech wracałem samotnie za kierownicą camioncino Ford Transit. Trasę Bolonia – Warszawa pokonałem non-stop w 35 godzin. Na granicy w Cieszynie czekał już mój włoski impresario Antonio Foresti udający się z wizytą do Polski. Był zaszokowany kiedy tłumy fanów na wiadomość o przejeździe gwiazdy (…?) zaatakowały szlaban. W pośpiechu skrobnąłem kilkadziesiąt autografów i na gaz. Po rozładowaniu sprzętu w domu pognałem dalej. Wieczorem dobiłem do grona światowych szpanerów w sopockim Grand Hotelu. Szaleństwo…

Czytaj dalej Niemen – Enigmatic (1996, Polskie Nagrania)(Niemen Od Początku V) →

Lepsze jest wrogiem dobrego – powiadają mądrzy ludzie. Ale widocznie nie jestem mądry skoro nie wyciągnąłem żadnych wniosków z owego porzekadła. Dowodem jest choćby i to co teraz wyprawiam z nagranymi przed laty piosenkami. Ktoś na moim miejscu machnąłby ręką wiedząc, że ludzie kupią i tak. To, że nie macham, nie świadczy ani o narcystycznym zapatrzeniu w siebie, ani o chorobliwym braku samoakceptacji. Raczej chodzi o nieodpartą chęć naprawy błędów. Jeżeli ktoś to nazwie chorobą, niech sobie jeszcze i poironizuje na temat moich syzyfowych potów… Nie będę się tym zamartwiać, ani się biczować. Nie każdy mądry ten kto bezbłędny… Znam też porzekadło bardziej oczywiste: nic nie jest tak dobre, żeby nie mogło być lepsze… Ta płyta miała być lepsza. I jest. Prawdziwą inspiracją stały się organy Hammonda, cudem sprowadzone z Kopenhagi. Żeby zdobyć to cacko musiałem się zadłużyć…

Czytaj dalej Niemen – Czy mnie jeszcze pamiętasz (1996, Polskie Nagrania)(Niemen Od Początku IV) →

Rok 1968. Ledwo ochłonąłem po sukcesie „Dziwnego świata”, a już trzeba było myśleć o nowej płycie. Od stycznia wojażowałem z Akwarelami po świecie, a to Francja-elegancja (MIDEM), a to jakaś europejska telewizja (Brema), a to znowu festiwal (Bratysławska Lira). Do tego jeszcze comiesięczne trasy po Polsce. Skoncentrować się na pisaniu mogłem tylko w drodze. I mimo, że tytuł wykiełkował pół roku wcześniej, dwanaście piosenek, wysupłanych z wolnego od koncertów czasu, nagraliśmy dopiero na przełomie maja i czerwca…

Czytaj dalej Niemen – Sukces (1996, Polskie Nagrania)(Niemen Od Początku III) →

…Pragnę zwrócić uwagę na utwór tytułowy – „Dziwny jest ten świat”… Muzyka powstała na początku sierpnia 1966 r. w Paryżu, podczas występów w programie „Music-Hall de Varsovie” w Olympii. Tekst napisałem pod wpływem przeżyć, obserwowania ludzi i świata. Od kilku lat nosiłem się z zamiarem, w sposób sugestywny wyśpiewać ludziom prawdę. Używamy wielkich, ogromnych słów protestu przeciwko wojnie, nie zastanawiając się jednocześnie nad tym co się dzieje wśród nas na co dzień; nie zdajemy sobie sprawy, że nieraz ludzie zabijają się wzajemnie słowami…
Dedykuję ten utwór wszystkim ludziom o wrażliwych sercach…

Czytaj dalej Niemen – Dziwny Jest Ten Świat… (1996, Polskie Nagrania)(Niemen Od Początku II) →

Kiedy jesienią 1962 roku nagrywałem pierwszy singel w studiu Polskich Nagrań, nie przypuszczałem, ze pozbędę się kiedykolwiek swojego dolce voce. Kompleks nasilał się. Nie przekonywały mnie: ani nieustające powodzenie piosenek latyno-amerykańskich, ani entuzjazm szerokiej publiczności, z jakim mnie przyjmowała.
Profesor Karużas (reżyser nagrania) nie krył zachwytu dla mojej, jak sie wyrażał, muzykalności. Może dlatego, że ani razu nie popełniłem podstawowego grzechu. Nie fałszowatem. Ucho miałem czujne i takie herezje były nie do pomyślenia. Po nagraniu playbacku z Jurkiem Kowalskim (na bębenkach) do samby „Felicidade” zaskoczyłem pana profesora jeszcze bardziej. Wypatrywał przez szybę dźwiękochłonną, na jakim to instrumencie tak słodzę w solówce..? Gdy się okazało, że wysmyczkowałem solo na strunach własnego głosu – zaniemówił…

Czytaj dalej Niemen – Sen o Warszawie (1996, Polskie Nagrania)(Niemen Od Początku I) →