Archiwum kategorii: Uncategorized

Halina Frąckowiak – Geira; Ogród Luizy (1998, Polskie Nagrania)

ALINA FRĄCKOWIAK
Hymn o miłości
Halina Frąckowiak, Kazimierz Wierzyński i Józef Skrzek w zgodnym tercecie tworzą hymn o miłości: poeta – słowem, kompozytor – muzyką i piosenkarka – interpretacją. Cykl, zatytułowany „Ogrody Luizy”, składa się z jednorodnych utworów, należących do gatunku poezji śpiewanej, jednak dość wyjątkowej odmiany, muzyka nie jest tu nośnikiem, lecz partnerką wiersza, gdyż przeważnie harmonizuje z treścią utworu, zostawiając piosenkarce pole do interpretacji a kompozytorowi – swobodę wariacyjną.
Oboje korzystają z tej możliwości obficie. Józef Skrzek, każdy z wierszy osadza na wyraźnym motywie melodycznym i rozbudowanej sekwencji improwizacyjnej; Halina Frąckowiak czuje ten wiersz każdym nerwem i wzbogaca go nutą osobistej zmysłowości (jakaż jest uległa w„ Umiłowaniu”!). Rzadko się zdarza, by erotyki zawierały w sobie tyle poetyckości, tak ładnie zespolonej w formie pieśni.
Druga część płyty – „ Geira “zawiera również kompozycje Józefa Skrzeka – tym razem do tekstów Juliana Mateja o dużych aspiracjach do poezji. Kompozytor zbliża się tu bardziej do konwencji pop-rock, nie zaniedbując wszakże motywów melodycznych, o co zawsze dba. Halina Frąckowiak śpiewa rozważnie i miękko, starając się wydobyć z tych utworów ekspresję.

Czytaj dalej Halina Frąckowiak – Geira; Ogród Luizy (1998, Polskie Nagrania)

Polish Jazz Vol. 9 – Michał Urbaniak (1989 POLSKIE NAGRANIA)

Saksofonista, skrzypek jazzowy, kompozytor i aranżer. Występował w zespołach Andrzeja Trzaskowskiego, Krzysztofa Komedy i Milesa Davisa. Urodzony 22 stycznia 1943 w Warszawie.

Rozpoczynał od nauki skrzypiec klasycznych, ukończył Liceum Muzyczne w Łodzi. W tym czasie współpracował z amatorskim zespołem dixielandowym Tiger Rag. Na saksofonie nauczył się grać samodzielnie. W 1961 rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie w klasie skrzypiec Tadeusza Wrońskiego. Odnosił duże sukcesy, zdobył nawet stypendium u Dawida Ojstracha w Moskwie – wybrał jednak jazz. W wywiadzie z Karolem Sakosikiem mówił:

Jak ktoś ma talent, to szkoła mu nie zaszkodzi, nauczy czytania i pisania nut. Ale muzyki nie nauczy. Przy muzyce rytmicznej rzemiosło jest przydatne, ale tylko w niewielkim stopniu. Bardziej potrzebne są serce, dusza, talent i pasja.

Czytaj dalej Polish Jazz Vol. 9 – Michał Urbaniak (1989 POLSKIE NAGRANIA)

Błażej Król

Wokalista i kompozytor. Najpierw związany z zespołem Kawałek Kulki, później razem z Maurycym Kiebzakiem-Górskim współtworzył eteryczny duet UL/KR, w 2015 roku nagrał solową płytę.
Urodził się 9 lutego 1984 roku w Gorzowie Wielkopolskim. Komponuje i wykonuje swoje piosenki, śpiewając napisane przez siebie teksty. Teksty, które są elementem łączącym wszystkie jego projekty: abstrakcyjne i absurdalne, utrzymane w mglistej i wieloznacznej poetyce. Wielu opisując twórczość Króla, porównuje ją do estetyki piosenki poetyckiej, poezji śpiewanej.

Czytaj dalej Błażej Król

Jamal – 1994 (2017)

Tytuł płyty „1994” nie jest przypadkowy. Tomek Mioduszewski wraca na tej płycie do swoich młodzieńczych inspiracji muzycznych, ale przepuszcza je przez wrażliwość dojrzałego faceta i doświadczonego artysty. Każdy, kto w latach 90-tych był młodym chłonącym muzykę człowiekiem, znajdzie na tym albumie kawałek siebie –  momentami będzie trochę sentymentalnie, ale przede wszystkim do bólu prawdziwie.

Czytaj dalej Jamal – 1994 (2017)

HOUK – GENERATION X (1995)

 

Houk to polska grupa muzyczna, istniejąca w latach 1998-2003, grająca muzykę z pogranicza hard rocka, grunge, reggae i hardcore punk.

Płyta Generation X została wydana w roku 1995 I była nominowana do nagrody Fryderyka ’96 w kategorii Płyta Rockowa. Motywem przewodnim konceptu płyty była tzw. generacja X – ludzie bez przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.

Czytaj dalej HOUK – GENERATION X (1995)

Kukiz – Siła i Honor

Niezwykle mocna i niezależna, zatytułowana “Siła i honor” – pierwsza solowa płyta Pawła Kukiza. Mocna nie tylko ideologicznie – co szybko można uprościć idąc na łatwiznę w ocenie Kukiza, jakiego media pozwoliły nam oglądać/czytać przez ostatnie parę lat, ale – przede wszystkim – muzycznie, o czym niektórzy zdają się zapominać w odniesieniu do tego człowieka. Dawno nie było na polskim rynku płyty, która opiera się wszelkim schematom gatunkowym, czy stylistycznym; która artystyczny wyraz pojedynczej osoby przedkłada ponad wszelkie mody i konwenanse czasu i przestrzeni.

Czytaj dalej Kukiz – Siła i Honor