Archiwum kategorii: Popularna

Katarzyna Bovery – Daj Mi Zachować Wspomnienia (1997, Polskie Nagrania)

Katarzyna Bovery była jedną z najpopularniejszych polskich piosenkarek lat sześćdziesiątych. Doskonale znana z radia, estrady i płyt cieszyła się dużą sympatią melomanów i uznaniem krytyki. Głos miała mocny, dźwięczny i nośny. Posługiwała się nim po mistrzowsku. Wielu melomanów porównywało ją do Milvy. Być może dlatego, że dobrze „czuła się” w repertuarze włoskim, który w latach sześćdziesiątych był bardzo modny. W jej interpretacjach można było usłyszeć wiele słynnych przebojów świata, takich jak: „Dzieci Pireusu”, „Milord”, „Ave Maria La Novia”…

Czytaj dalej Katarzyna Bovery – Daj Mi Zachować Wspomnienia (1997, Polskie Nagrania)

Irena Santor – Tych Lat Nie Odda Nikt (1997, Polskie Nagrania)

Poprzednie pokolenia miały Mesalkę i Ordonkę – a my mamy Santorkę.
Pieśniarkę wybitną i wyjątkową, która urzekającym głosem i kunsztem interpretacji zjednała sobie miliony sympatyków i wielbicieli.
Jej nagrania cieszą się od lat ogromnym powodzeniem i stały się niemalże własnością narodową zaś dla rodaków żyjących za granicą czymś niezwykle cennym, bo artystka jest ulubienicą Polonii na całym świecie…
BOGDAN OKULSKI – 1997rok

Czytaj dalej Irena Santor – Tych Lat Nie Odda Nikt (1997, Polskie Nagrania)

70. w Skali Beauforta 1970-1972 Vol.1,2,3 (1997, Polskie Nagrania)

Kiedy kończył się rok 1970 ze światowej sceny rockowej odeszli już Janis Joplin i Jimi Hendrix. Przestał koncertować i nagrywać zespół The Beatles. Rok wcześniej bezsensownie z życiem rozstał się Brian Jones (The Rolling Stones), a w 1971 roku muzyczny świat opłakiwał śmierć Jimi Morrisona …
…a u nas już śmielej można było mówić i pisać o polskim „mocnym uderzeniu”…

Czytaj dalej 70. w Skali Beauforta 1970-1972 Vol.1,2,3 (1997, Polskie Nagrania)

Jerzy Połomski – Warszawa Moja Miłość (1997, Polskie Nagrania)

Warszawa od kilku dziesięcioleci jest wdzięcznym tematem dla twórców piosenek, a i wykonawcy bardzo chętnie włączają je do repertuaru. Wybitni kompozytorzy i najlepsi autorzy tekstów inspirowani jej urokiem z radością tworzyli wciąż nowe piosenki opiewające zmiany zachodzące w syrenim grodzie. Może właśnie dlatego piosenki o Warszawie cieszą się ogromną sympatią i popularnością kilku już pokoleń. Piosenki te wzbudzają określone uczucia wśród tych, którzy kochają Warszawę, choć może już w niej nie mieszkają, ale nadal żywe uczucie noszą w sercu. A jeżeli żyją na emigracji, to wspominają z sentymentem jej dzieje, uroki i fason…

Czytaj dalej Jerzy Połomski – Warszawa Moja Miłość (1997, Polskie Nagrania)

Wojciech Młynarski – Recital ’71 (1996, Polskie Nagrania)

Poeta, satyryk, dramaturg, scenarzysta, autor tekstów piosenek i piosenkarz, także kompozytor i reżyser. Absolwent Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. W czasie studiów współpracował z kabaretem „Hybrydy”. Jako autor debiutował w nim piosenką Po prostu wyjedź w Bieszczady. W latach 1964–1966 współpracował ze stołecznymi kabaretami „Dreszczowiec” i „U Lopka” oraz z kabaretem „Dudek”, dla którego stworzył repertuar wykonywany przez Wiesława Gołasa, Wiesława Michnikowskiego i Barbarę Rylską. Od końca lat 60. występował z autorskimi recitalami, m.in.: W co się bawić, Szajba, Wieczór liryczny i Róbmy swoje. Prezentował je w kraju i za granicą, m.in. w RFN, Francji, W. Brytanii i we Włoszech oraz w ośrodkach polonijnych USA i Kanady. Współpracuje jako autor z Polskim Radiem, TVP i teatrami muzycznymi.

Czytaj dalej Wojciech Młynarski – Recital ’71 (1996, Polskie Nagrania)

Marek Sart. Komu Piosenkę… (1997, Polskie Nagrania)

Kompozytor i pianista. Studiował na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Łódźkiego oraz prywatnie kompozycję u Tadeusza Szeligowskiego w Warszawie. W czasie studiów współtworzył Klub Melomani przy polskim oddziale YMCA (z ang. Young Men’s Christian Association – Związek Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej) w Łodzi, grał także na kontrabasie i gitarze w zespole Melomani.

W 1950 r. rozpoczął współpracę z Polskim Radiem, a następnie z TVP. Komponował i aranżował m.in. dla radiowych orkiestr w Warszawie, Łodzi i Poznaniu oraz dla zespołu Błękitny Jazz Ryszarda Damrosza. W latach 1960–1962 pełnił funkcję kierownika muzycznego warszawskiego Teatru Buffo. W 1961 r. założył w hotelu Bristol w Warszawie Teatr Piosenki, przekształcony później w Klub Piosenki ZAKR. W latach 1968–1969 prowadził z Ernestem Bryllem folk-rockowy zespół Drumlersi, dla którego komponował i aranżował. W latach 1973–1974 był kierownikiem muzycznym Państwowego Teatru Muzycznego w Poznaniu. Od 1991 r. przewodniczy radzie Fundacji Kultury Polska-Niemcy.

Czytaj dalej Marek Sart. Komu Piosenkę… (1997, Polskie Nagrania)

Duet Stela (Stasiek Wielanek & Ela Szaniewska) – Disco Folk (1997, Polskie Nagrania)

NA LUDOWO
Co najmniej dziwne wydają się teksty typu: „Koraliki matuś dała”, czy „Daj Kasiu buzi”, śpiewane przez Staśka Wielanka, było nie było, związanego niemalże organicznie z klimatem warszawskich podwórek.
Dziwne, dopóki nie posłucha się, jak śpiewa z Elą Szaniewską, a wtedy można podskoczyć jak ten Maciek leżący na desce, kiedy mu zagrali piosenki „Duetu Stela” na ludowo. Bo tez Ela ze Staśkiem czują ludową nutę jak nikt, z wdziękiem poruszając się po krakowiakach, polkach i obertasach.
I nic w tym dziwnego. Nasz folklor od dawna inspiruje twórców, począwszy od Szopena i Szymanowskiego, ze sięgniemy na najwyższą półkę, po Marylę Rodowicz, Kazika, „Elektryczne Gitary” i wielu innych.
To także praźródło szemranego folkloru warszawskiego. Czy, w takim razie, może jeszcze kogoś dziwić, ze Stasiek czuje się w nim jak ryba w wodzie pod Mostem Poniatowskiego …
Stanistaw Penksyk

Czytaj dalej Duet Stela (Stasiek Wielanek & Ela Szaniewska) – Disco Folk (1997, Polskie Nagrania)

Maciej Kossowski – Nie Mówię Żegnaj (1996, Polskie Nagrania)

Urodził się 11 lutego 1937 roku w Grudziądzu.
Śpiewał i grał na trąbce, występując i nagrywając z czołowymi polskimi zespołami: Czerwono-Czarnymi”, „Tajfunami”, „Zespołem jazzowym Janusza Muniaka i Tomasza Stańki”, „Warszawskimi Stompersami”.
Był utalentowanym kompozytorem. Jego utwory mieli w swoim repertuarze min. „Wiślanie 69″, “Heliosi”, „Filipinki”, Jacek Lech.
Imponował dużą kulturą muzyczną, którą uzupełniał trochę przesadną, ale milą dla słuchacza troską o dykcję.
Niedostatki głosowe nadrabiał muzykalnością, żywiołowością, dynamiką i temperamentem.
Piosenka „ Wakacje z blondynką” Juliusz Loranca ze słowami Jonasza Kofty jest na pewno jednym z większych, jeśli nie największym przebojem Macieja Kossowskiego…

Czytaj dalej Maciej Kossowski – Nie Mówię Żegnaj (1996, Polskie Nagrania)

Natasza Zylska – Bajo Bongo (1996, Polskie Nagrania)

Natasza Zylska to jedna z najwybitniejszych postaci polskiej sceny muzycznej lat 50. Choć dziś coraz mniej osób o niej pamięta, to była nie tylko utalentowaną wokalistką, ale także osobowością, która potrafiła podbić serca publiczności niepowtarzalnym urokiem i charakterystycznym głosem. Kariera muzyczna Nataszy Zylskiej i artystyczna ewolucja to inspirująca historia sukcesu, którą postaramy się przybliżyć… Czytaj dalej Natasza Zylska – Bajo Bongo (1996, Polskie Nagrania)

Bogusław Klimczuk – Czarny Alibaba i inne piosenki (1996, Polskie Nagrania)

.Bogusław Klimczuk – znany także pod pseudonimem Ryszard Marecki – urodził się w Kozienicach 19.X. 1921 roku. Muzyki uczył się od wczesnego dzieciństwa, a swe pierwsze utwory komponował już podobno w wieku 10 lat.
W roku 1932 przeniósł się do Warszawy, gdzie Wyższą Szkołę Muzyczną im. Fryderyka Chopina, w klasie fortepianu, ukończył w latach hitlerowskiej okupacji. Po wojnie zaczął aktywne życie muzyczne – w Radomiu zorganizował zespół teatru objazdowego, brał udział w imprezach kulturalnych w Kozienicach, a w Gdyni stworzył zespół jazzowo-rozrywkowy pod nazwą Boogie Band, w którym grał na fortepianie… Czytaj dalej Bogusław Klimczuk – Czarny Alibaba i inne piosenki (1996, Polskie Nagrania)